حبیب کاشانی در گفتگوی اختصاصی با نود پرس: کسانی که آن‌تصویر وحشتناک را برای من درست کردند، حلال میکنم!
" کامران احمدپور "
" اختصاصی نود پرس "
نود پرس
پرسپولیسی ها با چند نفر نوستالژی و خاطرات خوش دارند. پرسپولیس سلطان و ستاره و اسطوره زیاد دارد اما کمتر پیش آمده که یک مدیر عامل در دل هواداران این تیم جا باز کند. حاج حبیب کاشانی یکی از معدود مدیر عاملان سرخ ها است که در دل هواداران این تیم برای خودش جایی باز کرده است. شاید یکی از دلایل این ماندگاری قهرمانی پرسپولیس بعد از ده سال باشد و شاید هم اخلاق و منش این مرد باعث شد خاطرات خوشی از خود بجا بگذارد.
در آخرین روزهای اسفند به همراه دوست خوبم سیروس جعفری که خود از مطبوعاتی ها و ورزشی های نیک روزگار ماست، بعد از سالها دیداری با این دوست قدیمی تازه کردیم و در لا به لای گپ و گفت های خودمانی این مصاحبه کوتاه را انجام دادیم.
● تو همه این سالها وسوسه نشدید که به پرسپولیس برگردید؟
برای بازگشت که نه اما واقعا فوتبال و هوادارانش مثل آب دریا هستند که هر چه بیشتر می نوشیم، تشنه تر می شویم. خوشحالی و ناراحتی یک مدیر عامل با شادی ها و اشک ها و لبخندهای هواداران واقعا بی بدیل و حسی فراموش نا شدنی است. البته در این چند سال چند باری به من پیشنهاد شده است که دوباره این پست را بپذیرم اما یا شرایط مهیا نبوده و یا اینکه آنها تضمین های لازم را به من نداده اند.
● اگر همین امروز که دوباره صندلی مدیریت باشگاه متزلزل شده، پیشنهاد بدهند چی؟
دو سال پیش که آقای سجادی وزیر بود به من پیشنهاد داد اما من قبول نکردم که از شورای شهر استعفا بدهم چون احساس میکنم از اینجا بهتر می توانم به پرسپولیس و حتی استقلال خدمت کنم ضمن اینکه در قبال کسانی که به من رای داده اند تعهد و مسئولیت دارم.
● بهترین خاطره ای که از دوران حضور در پرسپولیس دارید، چیست؟
برای من و هواداران پرسپولیس قطعا گل دقیقه ۹۶ به سپاهان و آن قهرمانی بعد از ده سال بهترین خاطره است. به قول عادل فردوسی پور آن پیروزی دراماتیک! من بارها و بارها فیلم آن مسابقه را دیده ام. صد و ده هزار نفر آمده بودند، آنطرف استادیوم جوانان شعار می دادند یا ابالفضل و از او استمداد می طلبیدند و در آنطرف دیگر فریاد یا زهرا سر داده بودند. واقعا بغض گلویم را فشرده بود چرا که می دیدم این جوانان باورشان شده که خدا صدایشان را می شنود. ما در پرسپولیس لحظات خوش زیادی داشتیم و حتی دو بار هم با علی دایی قهرمان جام حذفی شدیم اما مهمترین دستاورد ما علاوه بر قهرمانی بعد از ده سال این بود که ریل گذاری صحیح برای قهرمانی پرسپولیس انجام شد و اینکه حق و سهم پرسپولیس کسب جام است حالا یا در لیگ یا در جام حذفی
● تلخ ترین خاطره؟
مرگ هادی نوروزی، مهرداد اولادی، مهرداد میمانند و علی انصاریان. مرگ آنها در عنفوان جوانی واقعا مرا متاثر کرد بخصوص اینکه من مهرداد و هادی را از دوران دانش آموزی می شناختم. با علی انصاریان کار نکرده بودم اما دوستی ما ادامه داشت. آنها هم شاداب بودند و هم شادی آفرین.
● به نظر شما چرا هیچوقت واگذاری و خصوصی سازی پرسپولیس و استقلال انجام نمی شود؟
ببینید ما از سال ۷۶ مصوبه داریم که آنها واگذار بشوند اما به نظرم اراده ای برای انجام این کار وجود ندارد. کشوری که در همه زمینه ها رسد کرده و موفق بوده، اینقدر ضعیف نیست که نتواند این کار را انجام بدهد. به نظر من حرف درباره خصوصی سازی این دو تیم بیشتر شبیه یک شو آف و عوام فریبی است. با توانایی هایی که ما داریم مطمئنم که واگذاری این دو تیم آسان ترین کار است.
● تیم ملی و جام ملتهای آسیا در قطر را چگونه دیدید؟
من کارشناس نیستم اما به نظرم از نظر مدیریتی بهترین دورانی بود که می توانستیم بعد از چند دهه جام قهرمانی را به ایران بیاوریم. گروه بندی و مسیر آسان، شرایط ایده آلی را برای قهرمانی فراهم کرده بود. این نسل می توانست همانند نسل ۹۸ افتخار آفرین و خاطره ساز باشد اما نشد و مرغ از قفس پرید. ضمن اینکه مزیت این تیم داشتن مربی ایرانی بود.
● شما و شورای شهر حساسیتی به ورزشگاه‌های ایران و بخصوص تهران و زیر ساخت هایش دارید؟
قطعا داریم و وقتی در بازی پرسپولیس و کلا تیمهای ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا وقتی دیدیم شرایط ورزشگاه آزادی ترند شبکه های مجازی شده، خیلی ناراحت شدیم و اتفاق خوبی نبود و در شان مردم و کشورمان نیست. با آمدن آقای طلا در سمت شرکت تجهیز که از دوستان ما هستند، امیدوارم دوران شکوفایی استادیوم های ایران باشد. متاسفانه در مقایسه با کشورهای دنیا و حتی منطقه، ما نه تنها در ساخت بلکه در زمینه نگهداری نیز دچار مشکلات حاد هستیم و این پذیرفتنی نیست که مثلا در کشورهای همسایه با شرایط آب و هوایی بدتر زمین های چمن مساعدی دارند اما ما حتی در شمال کشور با آن شرایط ایده آل یک زمین چمن مناسب نداریم.
به نظر من این نواقص ربطی به تحریم ها و این جور مسائل ندارد و فقط به سو مدیریت بر می گردد. برای مثال ما در قم با آن شرایط آب و هوایی نا مساعد یک زمین چمن فوق العاده داریم اما در بسیاری از نقاط خوش آب و هوای کشور، زمین های چمن افتضاح است. حالا بعضی از کشورهای همسایه قطب توریسم ورزشی شده اند در حالیکه این حق ماست که با اینهمه پتانسیل قطب توریسم ورزشی آسیا باشیم.
● در همه این سالهایی که در شورای شهر تهران بوده اید، بهترین مصوبه ای که داشته اید، چه بوده است؟
من از سال ۸۲ و بیشتر از ۲۰ سال است که اینجا هستم و در طول این سالها مصوبات خوب زیادی داشته ایم مثل برداشتن بهره از اقساط که قبلا توسط شهرداری ها از مردم اخذ می شد اما با این مصوبه مردم دیگر با اقساط بندی بدهی خود، بهره نمی دهند. مصوبه خوب دیگر ما معافیت تجاری برای ساخت سینما بود بدین صورت که در تمام مجتمع های تجاری سینما ساخته ساخته شد و این مصوبه خدمت زیادی به سینمای ایران کرد. مصوبات مربوط به بافت فرسوده تهران، حمل و نقل عمومی و خرید بیش از ۷۹۰ واگن مترو در دو سال اخیر و افزایش آن به ۱۱۰۰ واگن، خرید ۲۵۰۰ دستگاه اتوبوس برقی، ون، مینی بوس و تاکسی نیز در راستای همین خدمت رسانی ها بود.
● و کار نیمه تمام؟
یکی از کارهایی که هنوز انجام نشده و انجامش آرزوی من است، امنیت شغلی کارمندان است بدین شکل که پیمانکاری ها جمع بشوند و کارکنان و کارمندان مستقیما با شهرداری قرارداد داشته باشند. اما در هر حال با تمام اقدامات صورت گرفته ما برای خدمت رسانی به مردم خیلی عقب هستیم و بدهکار آنها! با همه تلاش های صورت گرفته در زمینه حمل و نقل عمومی و برای احیای بافت فرسوده تهران، هنوز خیلی کارها داریم تا مردم ما به آرامش و رفاه بیشتری برسند.
● چند سالی است که عکسی از شما به همراه تعداد دیگری از مسئولین کشور، در فضای مجازی دست به دست می شود که چهره زشتی از شما را ترسیم کرده است. منظورمان آن جای مهر بر پیشانی و بدون تعارف آن چهره وحشتناک از شماست که می خواهد ریاکاری و دو رویی شما را نشان بدهد. ما که سالهاست شما را می شناسیم چنین جای مهری بر روی پیشانی شما نمی بینیم و اتفاقا الان هم مدام با دقت به پیشانی شما نگاه می کنیم اثری از آن نمی بینیم. البته در کنار آن از شما صفا و معرفت یک مسلمان خوش اخلاق و مهربان را سراغ داریم.
شما از سال ۸۶ منو می شناسید. من واقعا آن شکل نبوده و نیستم و آن عکس را برای من درست کرده بودند در حالیکه دندان هایم را هم کشیده و تیز کرده بودند! وقتی که این عکس دست به دست می شود واقعا نمی دانم چه کار کنم. بله من آدم مقیدی هستم و مرتب نمازم را می خوانم اما در این زمینه هیچ ادعایی ندارم. از نوجوانی نماز خوانده ام اما هیچوقت در این زمینه برای کسی خط و نشانی نکشیده ام و ادعایی هم ندارم. من واقعا هیچوقت آن شکلی نبوده و نیستم و کسانی که با هر هدفی آن تصویر را ساختند می خواهند اینگونه القا کنند که من نان پیشانی ام را می خورم! من ۴۱ سال است که معلمم و به این شغلم هم افتخار میکنم، خانه ام هم معلوم است، درآمدم و همه چیزم معلوم است. دوستانی که آن تصویر را در فضای مجازی برای من ساختند ان شاءالله که مرا با چشم دل خود ببیند. من آنها را حلال میکنم.
این تصویر به قدری موثر بود که یکبار در جریان بازدیدی از یک مرکز توانبخشی، خانمی به من گفت چقدر پوستتان بهتر شده، بوتاکس کردید یا جای مهر را پاک کردید!
خوشحال می شدم با عبادت و خدمت در آستان ربوبیت، این توفیق را داشته باشم اما این عکس واقعا صحت نداشت. من از هیچ کس گلایه ای ندارم اما طرفدار افراط و تفریط نیستم و معتقدم در آنها خیری نیست.
● حرف آخر؟
بعضی ها می دانند که برادرم در کنار من شهید شد و من حتی نتوانستم جنازه اش را با خودم بیاور م. من با ۵۴ ماه سابقه خدمت در جبهه برای پرچم ایران جنگیدم و به خاطر همه چیز و آن چند صد هزار نفری که همیشه به من رای می دهند هر روز هزار بار سجده شکر بجای می آورم.
اخبار جدید
